Epiloog donderdag 14 november.

Eerst en vooral zeer hartelijk dank voor de vele gelukwensen en waarderingen die we op onze blog, facebook of gsm mochten ontvangen.
Na onze aankomst in Santiago de Compostela zijn we onze 112ste (en laatste) stempel gaan halen in het registratiebureel voor pelgrims. Daar hebben we dan ook onze “Compostellae” bekomen. Mijn naam was zeer onduidelijk en slordig geschreven, zodat ik daar zeer ontgoocheld over was. De volgende dag zijn we dan ook teruggegaan,  zo prijkt nu onze namen in sierlijke letters op onze waardevolle documenten. Nadat Patrick een gids voor de “Camino Finistera” gekocht, bestudeerd en een nachtje over geslapen had, zijn we tot het besluit gekomen om woensdag met de bus er naartoe te gaan. Het weer was zonnig met veel wind, ideaal om op de rotsen van Cap Finistera te staan. De plaats waar menig kledingstuk wordt verbrand als symbool om het achterlaten van het oude leven en beginnen aan het nieuwe. Dit ritueel hebben we aan ons laten voorbijgaan, er is niets mis met ons oude leven. Woensdagavond hebben we afscheid genomen van Magda. Zij ging vanmorgen reeds zéér vroeg met de trein naar Porto. In een foto galerie hebben we een foto gezien van een mooi pelgrimsmonument op de Monte do Gozo. Daar we dit gemist hebben, zijn we vanmorgen even terug geweest op zoek naar dit beeld. Boven op de top, 300m opzij van de camino, hebben we het bewuste pelgrimbeeld gevonden. Het was zeer de moeite waard. (Zie foto). Deze laatste dagen in Santiago ontmoeten we regelmatig pelgrims die we op de Camino tegenkwamen. Gelukwensen worden dan gewisseld, een kort aangenaam gesprek; wat zijn de plannen voor de volgende dagen? Wanneer naar huis? en vaarwel! Zo, is ook voor ons het ” vaarwel Santiago de Compostela” aangebroken of is het misschien “tot weerziens”. Buen Camino naar onze thuis. Groeten van de pelgrimbroers Patrick en Joan.

image

Foto : Santiago de Compostela.

image

Foto : pelgrims op Monte do Gozo.

image

Foto : pelgrims op Monte do Gozo.

image

Foto : blik op het einde van de wereld.

image

Foto : blik op het einde van de wereld.

image

Foto : blik op het einde van de wereld.

9 gedachten over “Epiloog donderdag 14 november.

  1. johnny en Carine

    Dikke dikke proficiat, een echt staaltje volharding al heb ik nooit getwijfeld aan de goede afloop van de tocht.
    Geniet nog maar rustig na van de lange inspanning, en denk eraan, jullie zijn hier bij ons altijd welkom.
    John & Karin

  2. Guy Crikemans

    Beste Joan en Patrick,
    Met deze epiloog bewijzen jullie nog maar eens de stelling: het doel van de reiziger is onderweg zijn…de rest is mosterd na de maaltijd!
    Desalniettemin, om dat woord nog eens te kunnen gebruiken, het was een fantastisch avontuur, waarvan we ook vanuit onze luie zetel enorm genoten hebben. Bedankt schitterende reporter en ongetwijfeld schitterende organisator op de achtergrond!
    Tot binnen kort…
    Guy

  3. guido wydaeghe maria vandenberghe

    Hallo Camino brothers ,
    Zeldsaam zijn de broers die zich de camino broers kunnen noemen…een titel om trots op te zijn! Ik lees dat jullie stilaan afscheid aan het nemen zijn van jullie avontuur…het stappen is gedaan …het nagenieten kan beginnen. Jullie kunnen als trotse stappers huiswaarts keren en wij sluiten ook af met heimwee naar de mooie verslagen en beschrijvingen en met de blijvende vraag…hoe hebben jullie het volgehouden? Wat is jullie geheim wapen?

  4. albert

    Chapeau mannen,
    Wat een fantastische reis hebben jullie gemaakt, ik heb genoten van jullie verslagen en soms was ik een beetje jaloers.
    Reizen is het doel, dus aankomen betekent het einde. Hopelijk wennen jullie weer snel aan de dagelijkse gang van zaken, maar het verlangen naar de Camino blijf.
    groetjes
    Albert

  5. paul schoepen

    Vrienden uit berendrecht,

    Knap gedaan en welcome back
    Ik ga nu wel wat minder kwijlen , nu jullie verslagen niet meer dagelijks verschijnen.

    groet polle

  6. wydaeghe Guido

    Proficiat aan jullie beide. Jullie hebben getoond dat jullie zowel fysiek als emotioneel sterk staan. Dit is uitzonderlijk. Jullie mogen hierop terecht fier zijn. Jullie zijn mannen met karakter. Ik ben nieuwsgierig wat deze onderneming met jullie gedaan heeft. Men zegt soms dat de tocht naar Compostella een mens verandert, dat je dan jezelf tegenkomt. Is dat zo? Wat doet zoiets met een mens? Ik ben zeer benieuwd. Maar neem nu eerst maar wat rust om na te genieten. Ik neem aan dat jullie nu wel verlangen om terug thuis te zijn, bij jullie dierbaren, want die zitten met spanning op jullie te wachten.
    Groetjes,
    Guido Wydaeghe

  7. Raymond

    Patrick en Joan,

    Ik ben er trots op jullie tot mijn kennissenkring te kunnen rekenen.
    2397.9 km. het is niet niks. Heb fantastisch genoten van je verslagen Joan, gewoon prachtig.
    Gefeliciteerd en goede thuiskomst gewenst.

    Raymond

  8. Dirk Crikemans

    Patrick en Joan,
    Het is heel lang geleden dat jullie bij ons in Leuven overnachtten. Intussen hebben jullie vele wandelavonturen beleefd. Proficiat met het mooie resultaat. We hebben ook genoten van de blog.
    Groetjes
    Hilde en Dirk

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *