Het was een heerlijk weerzien met de eerste compostelastickers langs de JUISTE weg. Vanmorgen langs de jeugdherberg om een stempel en konden met Wi-Fi (code: soleil) het verslag van dag 7 doorsturen. We voelden ons goed dus werd er besloten om naar de Abdij van Leffe te gaan. Daar gaat de rustdag. Vervolgens is de Maas onze reiscompagnon voor deze en volgende dagen, dus vrij gemakkelijk wandelen. Deze rivier met zijn vele sluizen, trage bochten en eilandjes is erg in trek voor watersport. Bootje varen, alleen of in groep, de meeste wuiven ons toe en worden door ons op dezelfde manier begroet. Even later kunnen we het versassen van enkele boten meemaken. Dit gaat vrij vlug, en nog steeds volgens de aloude traditie. Bootjes in sluis, deur achter hun gat dicht, water in de sluis, en als het water gelijk komt, de voordeur open en kan de boottocht verder. Zoals al in de titel is vermeld eindigt deze wandeling in de Abdij van Leffe. Het is een mooi gebouw waar ik later nog de kans krijg om ook binnen enkele foto’s te nemen. Onze slaapplaats is echter een oud klaslokaal, water en toilet is ook aanwezig. Ik krijg een déjà-vue gevoel. Klagen doen we niet, we krijgen een avondmaal en morgen ontbijt om 8u. We zaten aan tafel met Jean (op retraite) en Esther (spaanse pelgrim). Zij gaat van Amsterdam naar Reims. Meer vakantie heeft ze niet. Nu nog het verslag en tot de volgende. Groetjes Patrick en Joan.

Foto: binnenplaats Abdij van Leffe.

Eerst even wat cijfers voor de eerste week. 156, 47 km dit zijn 188569 stappen, 215 foto, s , we betaalden aan overnachtingen 96 € voor 2p.en enkele 10-tallen grammen zalf om onze stramme spieren soepel te houden.
Vanmorgen de stappenteller op nul gezet en de wandeling van 17km aangevat. Wat we toen nog niet wisten, dat we sinds gisteren namiddag reeds +/-5km verkeerd zaten en vanmorgen hebben we dan vrolijk deze (verkeerde route) verder gestapt. Jullie zien in de titel 35, 93km staan d.w.z. dat we een ommetje van bijna 19km gemaakt hebben!!! We hebben de ganse dag moeten stappen om net voor Namen terug op de route aan te komen. Misérie, misérie, man, man, man. De eerste kerk in Groot-Namen hebben de pastoor opgezocht, maar die was ziek, en heeft ons doorgestuurd naar de volgende parochie. Een vriendelijke jongeman heeft met ons meegestapt. Om 18u waren we ter plaatse. Pastoor Gerard was nog in z, n kerk voor de mis, zodat we pas om 19u op onze overnachtingsplaats waren. Enfin we zijn nu in Bomel (net voor het centrum van Namen, en slapen in een oude klas met alle comfort: WC, water, elektriciteit,  tafels en stoelen a volonté. De schade aan onze voeten bleef beperkt tot elk 1 blaar. Morgen waarschijnlijk een rustige dag. Oef. Tot de volgende,  groetjes Patrick en Joan.

Foto:knisperende korenvelden.

Bonjour á tout le monde . Dit zal de taal zijn voor de volgende +/- 70 dagen. We zijn inderdaad in Wallonië aangekomen , in Ramillies. Maar terug naar vanmorgen.  Om 9u op stap, na natuurlijk onze croisants, deze keer met zelfgemaakte krieken confituur en nog zoveel meer. Hartelijk dank aan Francis en Marita  van de Memelhoeve. Eerst een ommetje naar Hoegaarden voor onze stempel. Ook een bezoek gebracht aan de rococokerk St. Gorgonius, speciaal voor de “Palmezel” (zie foto) te bewonderen. Enig in België. Verder hebben we de RAVel2 richting Namen afgewandeld met zeer afwisselende landschappen. Bos en weide, om dan plots een prachtig panorama te aanschouwen.  Hier gaat ge nog van dorp naar dorp, zonder lintbebouwing.  Onze poncho is een kwartiertje nat geworden, voor de rest een gezellig zonnetje. Nu zitten we dus in Ramillies,  zoals eerder gezegd, 17 km voor Namen. Het aantal kilometers die we gedaan laten het niet vermoeden, maar het ging vlotjes. Patrick stapt reeds sinds gisteren pijnvrij!! Bij mij zeurt m,n linker Achillespees,  maar als het zo blijft geen gezeur. Onze overnachtingsplaats is een garage geworden bij mevrouw Jeanne Van Eyck. (geen familie van de gebroers) een van haar twee zonen  Antoine André is burgemeester van Perwez, tevens ook minister van sport in de Brusselse regering. Tot de volgende. Groetjes Patrick en Joan.

foto:palmezel in Hoegaarden.

Ik wil eerst zeggen dat we jullie reacties zeer tof vinden en zeer gewaardeerd worden. En dan nu het verslag. Weer overheerlijke croisants met door Hilde gemaakte vlierbessenconfituur als ontbijt en door Dirk vers geperst appelsiensap. Bedankt Dirk en Hilde. Vandaag zijn we pas om 10.15u aan de wandeling begonnen. Eerst langs de As.Adventure voor nieuwe hoefijzers en een nieuw matje voor Patrick en daarna een simpel stempeltje voor ons verzameling.  Tegen 11u waren we Leive oit om al snel in Heverlee door het domein v.d. Norbertijnen      ( oftewel Witheren oftewel premonstanzers of nog: reguliere kanunniken van Premontre ) en de abdij van ’t park te wandelen.Na de middag kwamen we Francois uit Schoten tegen. Een vertegenwoordiger die met ons een eindje heeft meegelopen met een gezellige babbel, terwijl hij een heerlijk ruikende pijp rookte. Men ziet duidelijk dat we de bebouwing uit zijn, en plaats maakt voor holle wegen, paden door, bos en velden met goudkleurig koren. Op een van deze wandelwegen,  ter hoogte van het St. Kamillusinstituut (een universitair psychatrisch centrum, heeft Patrick een patrijskuiken bevrijd van een groot kleibol rond het kleine pootje. Hrt piepte van jolijt het bietenveld in.Rond 16.30u zijn we in Meldert beland en vonden het tijd om een slaaplaats te zoeken. We werden in het Melderts begroet door twee oudere dames die ons tevens meldde dat even verder wel onderdak te krijgen is. Inderdaad, een oude prachtig gerestaureerde vierkantshoeve met B&B. Een geweldige lokatie en zoooo rustig. Met Francis hebben we bijna twee uur gekletst en heeft ons een rondleiding gegeven op en rond het erf. De vrouw des huizes, Marita heeft dit gedaan in het huis. We hebben een zeer ruime kamer en een royale badkamer. We krijgen nog een broodmaaltijd aangeboden, wat normaal niet voorzien is. Nu ben ik dit verslag aan het schrijven onder begeleiding van een lekker streekbier; een blonde ALPAIDE cuvee v.d. generaal van 8.5% vol. Op jullie gezondheid.  Tot de volgende.

Foto:Stadhuis van Leuven.

Groetjes, Patrick en Joan

Vanmorgen croisants met chocolade, mmm lekker. Om 8.45u stonden we terug aan het kanaal en ook in de regen! Inderdaad onze 1e regendag. Niet hard maar voldoende om nat te worden., dankzij onze poncho viel dat allemaal wel mee. Bijna de volledige afstand hebben we vandaag langs het kanaal gelopen, dit wil zeggen weinig  of geen ontmoetingen. In Leuven aangekomen zijn we direkt naar onze opvang gegaan,  bij Dirk en Hilde. We wisten onmiddellijk dat we aan het juiste adres waren,  ze hadden nml. 2 st-jakobsschelpen buiten aan de raam gezet, heel sympathiek.  Eerst onze dagelijkse hygiëne verzorgen terwijl Dirk onze was heeft gedaan, TOF. In Leuven is er altijd wel een gezellige sfeer met veel Internationale jeugd. Gaan eten in de brouwerij Domus, en op de terugweg voor de studio’s van radio 2 Vl.Brabant het verslag kunnen doorsturen.  Zonder hulplijn nu! Ziezo,  22u. En onder de wol (slaapzak). Tot de volgende.
Patrick en Joan

Foto: kartuizerij in Leuven. Genomen vanuit de zolderraam van de slaapplaats.

8u. wakker,  zeer goed geslapen. We hebben het rustig aan gedaan en zijn dan ook maar om 9.20u beginnen stappen. Langs de monumentale poort (enige overblijfsel van de Abdij) waar de symmetrie boven de werkelijkheid staat. De deuren en ramen van het gebouw links zijn echt, die van het gebouw rechts zijn er op geschilderd.  Langs een oude spoorwegbedding, dat is altijd goed wandelen, komen we stilaan Mechelen binnen. Een ontmoeting met een oude weduwe die naar het graf gaat van haar dochter die op 27 jarige leeftijd is gestorven. Elk huisje z,n kruisje maar het ene weegt al wat zwaarder. Voor we aan de grote markt aankomen waar we onze stempel halen passeren we het stadion van KVM. Mechelen verlaten we langs de Bruul (straat van Monopoly) om zo te belanden aan het kanaal Dijle-Leuven dat we volgen tot Kampenhout. Onderweg gaan we Hans (schoonzoon) op zijn werk nog een goeden dag zeggen. Verder langs het kanaal komen we de pendelboot voor Planckendael tegen, wat later is hier ook een ingang. In Kampenhout beginnen we te zoeken naar een onderkomen voor de nacht. Het eerste huis waar wordt opengedaan is al direkt een voltreffer. Bij tandarts Jan en Reinhilde worden we binnengelaten met vele verontschuldigingen, want het hele huis staat onderdste boven wegens herinrichting. We mogen in de wachtzaal slapen, toch de origineelste plaats tot hiertoe. S’ avonds schuiven we mee aan voor een lekkere pizza. Interessante mensen met dito verhalen. Bedankt Jan en Reinhilde. Tot het volgend verslag.  Patrick en Joan

Ps oplossing:Walter Grootaerts

8.45u terug op pad. Maar niet zonder een ontbijtbuffet geserveerd door Siegrid, waarvoor onze welgemeende pelgrimsdank. Ze heeft ons ook nog enkele straten begeleid. Wat een ommekeer, gisteren een wrak met een zere knie, blaren aan beide voeten een pijnlijke enkel en dito schouders. (ik denk niet dat ik iets vergeten heb). Maar dankzij de goede zorgen van Eddy en Siegrid (ja, alweer) en Ingrid ( ja, alweer) kon Patrick vandaag zo fris als een hoentje de tocht aanvatten. Ik denk stiekem dat St. Jacob een beetje helpt. In lier zijn we onze stempel gaan halen, ze gaan er prat op dat ze de mooiste hebben, en tot hier toe klopt het. We hebben ook nog een kreunende politieker begroet. (oplossing morgen).Lier is een mooie stad  met het stadhuis, de zimmertoren en begijnhof. Even later langs de Nete zijn we het Hof van Ringen tegengekomen , het huidig optrekje van Dries van Noten. Ruim 10 km hebben we langs de Nete gestapt. Duffel kregen we al vlug in zicht, waar we dan ook later een frisse cola zero hebben gedronken (het echte spul stond niet koud genoeg) De dranken werden ons aangeboden door de vriendelijke Marokkaanse barman. De tocht naar Compostela opent vele harten. Ook onderweg worden we meermaals aangesproken en succes gewenst. Vermits we nu zonder tent zitten moeten we steeds op zoek naar een slaaplaats. Voor vanavond hebben we gekozen voor een knus tuinhuisje (trekkershut) op het domein van de Abdij van Roosendael , met alle faciliteiten (douche, wc..) om de hoek. Wat de dag van morgen zal brengen is voor ons een verrassing en voor jullie een volgend verslag. Groeten van de broers De Saegher.
P.s. nog hartelijk dank aan Hans die zo vriendelijk is geweest om ons te voorzien van fris bruiswater en nog een extra computerles, want anders zou deze foto nooit hierop zijn geraakt. En op de vorige verslagen ook niet.

Om 8.45 u begon onze 2de dag. Een lekker weertje en goed gerecupereerd van gisteren.  Eerst langs de barokke St Jacobskerk en het Centraal Station.  In het rivierenhof was het wel moeilijk om de juiste weg te vinden. Ondertussen was de fysieke situatie van Patrick wel verslechterd, nog meer blaren en de knie speelt op. Even later zitten we in het midden van het rond punt van Wommelgem uit te rusten, de blaren te verzorgen en ons middageten te nuttigen. Wanneer we voorbij het parochiecentrum ” de Candonck” wandelden werden we uitgenodigd om enkele frisdankjes te drinken; tof. Enkele zware en moeilijke kilometers later, op onze eindbestemming, werden we prima opgevangen door vrienden van Patrick, Eddy en Siegrid. Badje koud water voor de voeten, ijs voor de knie en de schouders. Parick heeft nog kunnen verpozen in het zwembad. Tot slot nog een driegangen menu, we waanden ons in de Hilton. Vandaag zijn we ook tot een drastische beslissing gekomen ! DIE TENT UIT DE RUGZAK!!!
Tot de volgende afspraak. Patrick en Joan

Na een geweldige uitwuif door familie en vrienden zijn we er aan begonnen. Onze vrouwen, Ingrid en Chris hadden nog voor de aanwezigen een ontbijt verzorgd. Om 7.45u zijn we beginnen stappen.
Na een jaar van voorbereiding een ongeloofelijk moment. Na 5 km (aan De Neus) stonden de badmintonvrienden ons op te wachten met cava en koffiekoeken. Patrick heeft zich echter van de bubbels onthouden. Ze hadden volgens de traditie, een ludieke tekst opgemaakt in rijmvorm. Prima gedaan. Dit was ook de plaats dat ik mij realiseerde dat ik de Raymond (onze middagetenafspraak)  niet wist wonen. Dank zij  hulplijnen die tot in Portugal reikten wisten we toch uiteindelijk waar we moesten zijn. In Kapellen zijn Guy en Kees,  en verder ook Guy’s zus Chris (GR-wandelaars) meegewandeld tot in ’t stad. Om 14.45 konden we in de groene i onze stempel bekomen alsook de sleutel  van onze 1e slaapplaats ; St Jansvliet 25. Daar stonden dan nog enkele andere Gr-vrienden ons op te wachten. Na een zeer welgekome en verfrissende douche , hebben we samen met hen nog op een terrasje nagepraat over deze toch zware dag. Tegen 18u naar de Grote Markt om samen met onze vrouwen te eten. Nadien werden nog de eerste zorgen aangebracht . Inderdaad na 1 dag waren de gevolgen van een te zware rugzak duidelijk zichtbaar. Blaren en spierpijnen. Bang afwachten naar de dag van morgen. Bij deze nog hartelijk dank aan alle sympathisanten voor het uitwuiven en meestappen alsook voor de zeer talrijke reacties die we reeds hebben mogen ontvangen. Groetjes aan iedereen en tot het volgende verslag. Patrick en Joan