Châtelet—Saint-Jeanvrin—Châteaumeillant—Néret—Lacs—La Châtre.
Terwijl Patrick bezig is om voor de volgende dagen overnachting te zorgen en de routes naargelang aan te passen,  begin ik alvast aan het verslag.  Voor het vertrek vanmorgen nog even wat foto’s nemen. Wij van de hospita en zij van ons voor het pelgrimsplakboek. Châtelet hebben we verlaten langs de pottebakkerswijk, een tiental “potteries” zijn hier gevestigd en hebben hier ook een eigen musea. Potten in alle maten en gewichten.  Het merendeel van de wandeling loopt langs asfaltwegen,  dus we komen goed vooruit, afgewisseld met groffe kiezel bestrooide onverharde paden. Een verschrikking voor onze voeten. We passeren later nog enkele hoogzitters. Dwingt er zich toch een quiz vraagje op. Wat is een hoogzitter? Oplossing in het volgende verslag. In Châteaumeillant waren er enkele wijnkelders,  maar de wijngaarden hebben ze goed verstopt, geen druif hebben we gezien. Een grote kerk uit de XII de eeuw staat er wel, ook in Lacs heeft een oude kerk de tand des tijds goed doorstaan. We mogen dan wel goed vooruitkomen, we nemen toch ook de tijd om te genieten en even stil te staan, te luisteren naar de stilte. Als dan ook in het volgende dorp de kerkklok 12u slaat, dat zijn dan de momenten die ik koester. Aankomen doen we in La Châtre en tevens ook in een ander departement (Indre 36) In het verslag van dag 35 (6 sept) heb ik gesproken van drie Duitse pelgrims onderweg naar St Jean Pied de Port.  De laatste 3 dagen volgen ze ook onze weg en hebben ze de zelfde overnachting. Zo voor de laatste zin moet ik enkel het woordje TOT typen en het tablet kent de rest. Tot het volgend verslag. Groetjes van Patrick en Joan.

Foto : brievenbus is een boekentas in pottenbakkers stijl.

Foto : wel een erg magere pelgrim.

Foto : kerk van Lacs.