Sorges—Fonnioras—Périgueux.
De geur van de herfst, het zachte ochtendlicht dat door het reeds uitgedunde bladerdak van de bossen op onze paden valt maakt het weer een uitgelezen dag om te wandelen. Michel gaat ons de volledige dag vergezellen. Het is een meteorologische hoogdag en ook de natuur zou ik met de nodige superlatieven moeten beschrijven. Onderweg doemt plots het “Château de Caussade” op. Het is nog een in prachtige staat verkerend kasteel uit de XVe eeuw. Even voor Périgueux bewandelen we de route Napoleon. Dit is de weg die de troepen van Napoleon hebben afgelegd onderweg naar Spanje. In het centrum van Périgueux logeren we bij Jean-Louis en Juliette Voisin-Paul in een appartement op de 5de verdieping. We zijn pelgrim nr 100 en 101 die men ontvangt dit jaar. Ik heb m, n schoenen in de stad laten herstellen. De zool kwam los, en probeer deze al weken op te lappen met kleefband, maar steeds heb ik ’s morgens, van het natte gras, natte voeten. De vriendelijke schoenmaker had maar enkele minuten nodig om ze te lijmen en het was nog gratis ook. De wandeling was maar 22km, dus zijn we in de late middag nog de oude stad gaan bezoeken, met o.a. de mooie witte kerk ” Saint-Front”. Front is een oude jongens voornaam. Aan de kerk is ook een klooster verbonden dat we als pelgrim gratis mochten bezoeken. Omdat er hier wifi is, heb ik mij gehaast om deze blog af te krijgen en te posten. Veel leesplezier.
Tot het volgend verslag. Groetjes van Patrick en Joan.
Foto : Château de Caussade
Foto : de kerk Saint – Front.
Goede morgen pelgrims,
Volgens mij hebben jullie op de zesde verdieping gelogeerd. Als Jean, Louis, Juliette, Voisin en Paul elk één verdieping innemen zijn er al 5 bezet…
Voor de wandelaars op het thuisfront was het ook een bijzondere dag. Onder een stralende zon hebben we namelijk Thorn bereikt, het eindpunt van het Grenslandpad. Daarmee zijn we dit jaar vanuit het Centraal Station in ’t Stad helemaal tot in het witte stadje gestapt, zo’n 230 kilometer. Ik had het gezelschap van Kees, Roger, Rudy, Luc en Willy, dat zijn er toevallig ook 5.
Overigens kan je in Thorn “overstappen” op het Pelgrimspad, dat je, met enig doorzettingsvermogen, zo in Compostela brengt; maar dan zal ik toch nieuwe schoenen moeten kopen…
Binnen 14 dagen start ons nieuw project: GR122 van Hulst naar Doornik. Als ge uwen aflaat op zak hebt moogt ge mee op stap!
Nog veel wandelgenot toegewenst.
Guy
Nota: nog één klein vraagje. Is het mogelijk om foto’s op jullie blog te zetten?
stappers,
begin sept. hebben we 1 dag rondgelopen in Périgueux; ik zag vóór de kathedraal een glimmende, ingemetste C.- schelp; raad maar aan wie ik toen dacht…
j.
proficiat !!!! voor de prestatie – voor het vinden van de slaapplaatsen – voor de prachtig geschreven blog en de foto’s – zo te lezen gaat het vlotjes en met de gerepareerde schoenen zijn jullie er nog vlugger !!
geniet van het avontuur en van de natuur .
lieve groetjes – diana
Goh, ik vind het toch een prachtige prestatie die jullie tot hier toe hebben geleverd. En dit zonder noemenswaardige problemen.
Een dikke pluim voor jullie alletwee.
Jullie hebben al een hele weg afgelegd, maar er staat jullie nog een mooi stuk te wachten denk ik.
Ik denk dat je(Patrick) bij ons volgende treffen in december de stembanden zal mogen smeren om alle verhalen te vertellen.
Nog veel succes en ik zie al uit naar de volgende verslagen en foto’s.
groetjes
Manuela
Er staat ons inderdaad nog een mooi stukje te wachten, en één bijeenkomst in december zal niet voldoende zijn vrees ik om al de indrukken en ontmoetingen te vertellen.
Hallo pappenheimers,
we hebben weer genoten van al uw verslagen en vele foto’s, vooral de kerken en “kathedralen”, mooi is anders, vind ik. Dan moeten ze de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal in Antwerpen eens zien.
“Dàt is ’n monument!!”
Zeg, Joanneke, wat ik zou willen weten, wat ge zoal te eten krijgt?? Vraag ’s morgens spek met rogge brood en ’s avonds havermoutse pap !! om uw gewicht terug op peil te krijgen.
Allez tot de volgende,
papa en mama
Pa Desaegher vindt de kathedraal van Périgueux maar niets, vergeleken met de OLV. kerk van Antwerpen.
Meneer Desaegher: ik ben het eens met u (hoewel: de gustibus non est disputandum…)
Hey papa en nonkel Patrick,
Jullie hebben al een heel stuk gestapt. Ge spreekt over de kilometers alsof het niets is. Ben wel heel fier en ook blij dat jullie al over den helft zijn. Het aftellen kan nu echt beginnen. Het duurt toch wel lang hè. De kinderen van mijn klas weten santiago de compostella ook liggen nu en zijn diep onder de indruk dat er toch mensen zijn die zonen afstand te voet doen. En voor mathis ben je nu officieel bompa met voeten weg.
Dikke kussen
Xxx
Katleen
Lieve kinderen,
toen papa het koetje zag, begonnen de traantjes te komen.
Ik heb spijt van die vorige tekst omdat ik vrees dat niemand hem zal verstaan zoals ik het bedoeld heb.
Joanneke zal zijn moeder wel begrijpen.
Ma