Burgos-Tardajos-Rabé de las Calzadas-Hornillos del Camino-Hontanas.
Nu even een verslag voor onze kleine volgelingen. Als jullie het nog niet zelf kunnen lezen zal mama of papa het wel voorlezen. Vanmorgen vroeg, het was nog een beetje donker in de grote stad, gingen twee bompa-pelgrims door de smalle straatjes op zoek naar het huis van Sinterklaas. Daar aangekomen klopte ik op de zware houten poort. Het was best wel spannend. De grote baas van alle zwarte pieten deed de deur open en liet ons binnen in een grote gezellige en mooi versierde kamer. De heilige man zat op een rode zetel aan het einde van een lange eiken tafel. Hij was net bezig in het dikke boek met alle namen van de kinderen waar hij dit jaar gaat langs komen. Alles moest tot in de puntjes in orde zijn want er mocht geen enkele naam ontbreken. Wij waren wel nieuwsgierig of jullie namen er in stonden. En ja hoor we mochten er op zoek in het gouden boek. Heel voorzichtig sloegen we de met goud omrande bladzijden om. Aan Sinterklaas moesten we echter beloven niets te verklappen. Na nog een tas koffie met spekuloos zijn we stilletjes weggegaan, want de goede man had nog een berg werk te doen. Jullie moeten nog wel de groeten hebben van Sinterklaas. Het licht was ondertussen in de dag gekomen , dus konden wij aan onze etappe beginnen. In Tardajos kwam een pelgrim in tegengestelde richting aangelopen. Hij vroeg of we Duitsers waren, neen maar we kunnen wel de taal spreken. Dat was voor hem voldoende om zijn probleem uit te leggen. Bij een poging om zijn geblokkeerde kredietkaart vrij te krijgen is deze in stukken gebroken. Enkel het consulaat was de enige mogelijkheid om een nieuwe kaart (met pin code) te bekomen. We hebben hem 100 € geleend om de trein te nemen naar Vigo om zo uit zijn benarde financiële situatie te geraken. Buen Camino Jürgen. Het verdere verloop van de wandeling verliep rustig , over drie mesetas tussen de 900 en de 1000m. Er stond wel een gure wind met een zon en wolkenspel over de eenzame vlakten, geen huis, kerk of boerderij te bespeuren. Zo waren we op het einde 500m van Hontanas, en van het dorp zelf was nog niets te zien. Pas aan de rand van de heuvel zagen we in de diepte onze eindbestemming liggen. Tot het volgend verslag. Groetjes van Patrick en Joan.
Foto : huis van Sinterklaas.
Foto : naamplaatje aan zijn grote huis.
Foto : de vlakte van de meseta.
Foto : 500m voor Hontanas.
Oei oei… Zwarte Piet. Jullie volgen duidelijk de nieuwsberichten van het thuisfront niet meer 🙂
Dat hoeft ook niet!
Ik zal het verhaal morgen voorlezen aan de kleine volgeling. Want zoals het kleine volgelingen betaamt, lag hij al op tijd in zijn bedje te dromen (van de school denk ik. :-)).
Bompa, hij wordt groot! …
En ik heb nog een puddingeske staan dat ik speciaal voor u moest laten staan van William. (ik zal er wel een ander kopen zenne)
groetjes
Evelien
Wat lief van William.
oei oei, totaal verkeerd om over zwarte piet te praten. de heisa hier rond is gewoon om te lachen. Gelukkig blijven jullie van die onzin gespaard.
Het einde komt bijna in zicht. Hopelijk speelt het weer jullie niet te veel parten.
groetjes
Manuela en Frank
Het valt me eigenlijk wel op dat jullie al 70km onder Compostela zitten. Gaan jullie nog een kleine omweg maken?
Hans, we volgen de oude, historische route. In de Middeleeuwen ging deze steeds langs kloosters, abdijen en kerken, vandaar langs Burgos, Leon enz. Dus zeker geen vergissing of iets dergelijks van de gids. Groetjes Joan.
Joan,
Die 81 vorige dagen, hebt je die ook uit je teen gezogen?
Grapje,
Guy
Hallo stoere stappers,
Goed nieuws gehoord gisteren op het nieuws : “de Spaanse economie is na een neerwaardse spiraal eindelijk weer gestegen met een half procent…kan geen toeval zijn dat jullie nu juist in het land zijn en met jullie logement en dagelijks eetverbruik zo de economie weer aanzwengelen en zo krijgt jullie dagelijks stappen nog een dimentie meer. Stond ik ook nog in het Sinterklaas boek? Veel stap plezier verder!
Groetjes!
hallo ! als ik niet rap nog een berichtje stuur, zijn jullie al aangekomen !!!! hoeveel keren nog slapen tot aan : “le moment supreme” ??? jullie zijn helden — en dat gaat blijkbaar vlotjes op jullie sokken (bij wijze van spreken natuurlijk ) onderweg nog wat goede werken doen …. als jullie niet in de hemel komen dan weet ik het niet meer !!!!!! lieve groetjes
Julie zijn er bijna !
De laatste dagen en kilometers komen eraan.
Ze zeggen “de laatste loodjes wegen het zwaarst”?
Maar denk het niet . Die laatste kilometer-kes kunnen er nog wel bij ! In elk geval goed gedaan !
Wij blijven jullie volgen … big brother is watching you !
Vele groetjes, Els