Cacabelos-Villafranca del Bierzo-Trabadelo.
Chocoladebroodjes, croisants en koffie, zo is deze zondag gestart. Daarna eerst 8, 6 km naar Villafranca del Bierzo. De druivelaars met hun wijnrode en okergele bladeren bedekten de velden van El Bierzo waar we tussen liepen. De zon gaf aan alles nog wat extra kleur. Bij het binnenwandelen van Villafranca (ook Klein-Santiago genoemd) aan de oevers van de rivier de Valcarce, stuiten we op de Santiagokerk met zijn portada del Perdón (poort van de vergiffenis). Ze was gesloten, dus zullen we toch maar naar Santiago de Compostela wandelen om onze aflaat te verdienen. We verlaten dit mooie stadje via de brug over de Rio Burbia. Hier kunnen we kiezen tussen de beschreven route langs de autoweg door het dal van de Valcarce of de Camino Dura (zware weg). De gids schrijft hierover het volgende: houd er rekening mee dat deze weg alleen te doen is voor wandelaars met ervaring in de bergen en een uitstekende lichamelijke conditie. Ook door Lucas, de hospitalero in Puenta y Hospital de Órbigo, werd deze keuze sterk aanbevolen. De weg was wondermooi en komt in onze top-10 der schoonste wandelingen van deze Camino. Het begin, steil maar goed te belopen. De rotsachtige bodem was proper gespoeld door de massale regen van gisteren. Al vlug waren we op de top van de heuvelrug waar we de hele tijd een magnifiek uitzicht hadden op de dennengroene hellingen van de vallei, hier en daar afgewisseld met de gele en roodbruine sproeten van de loofbomen. Na de picknick konden we aan de afdaling beginnen en deze was zowaar nog indrukwekkender. Honderden kastanjebomen met hun fraaiste herfstkleuren omzoomden ons pad, dat bezaaid was met ontelbare en eetbare roodbruine glimmende kastanjes. In Trabadelo aangekomen gingen we op zoek naar onze slaapplaats. Daar werd het even spannend. De eerste en tweede alberke waren gesloten voor dit seizoen. De volgende mogelijkheid, een pension, was volzet. Daar kregen we wel water, cola en een zak fruit, denkelijk voor ons de nodige kracht te geven om nog eens 7km verder te wandelen. Er was echter nog een waterkans aan het begin van het dorp in een private alberke. Met een bang hartje ernaar toe, en ja hoor er was nog plaats in de herberg. Zo, na weer een zeer genietbare dag, lekker uitrusten, want morgen wacht ons beslist weer een boeiende dag. Tot het volgend verslag. Groetjes van Patrick, Magda en Joan.
P.s. Magda heeft dat zeer goed gedaan vandaag.
Foto : wijngaarden van Del Bierzo.
Foto : brug over Rio Burbia
Foto : zicht over de vallei van de Valcarce.
Foto : honderden kastanjebomen.
Foto : nog meer kastanjebomen.
