Al snel verlaten we de hoofdstraat van Châtillon om met trappen naar de kerk ” San Pietro” de wandeling van vandaag aan te vatten. We kunnen de bewegwijzerde route “103” volgen. De bergrivier die zich met veel geraas naar beneden stort passeren we over rustige rotsige paden. De kastelen en ruïnes die we her en der op een berg kunnen zien herinnert ons aan diverse vetes die in deze vallei door de Bourgondiërs, Longobarden en Karolingers zijn gestreden. Tot aan de middag is er geen vuiltje aan de lucht. Net voor de siësta kunnen we nog enkele ingrediënten vinden voor onze lunch in de zeer karig , zeg maar quasi lege, rekken van een klein supermarktje. Het is na de middag aan de kerk van Montjovet, die door werkzaamheden voor voetgangers onbereikbaar blijkt, dat de miserie begint. We zijn genoodzaakt de Gps te volgen, m.a.w. de korste weg. Met als resultaat dat we over de berg gaan met een  zeer steile helling en afdaling. Het wordt al te gek als het pad onzichtbaar wordt door de afgevallen bladeren. Drie kwart uur vroeger zijn we terug op de route “103” om in één rechte lijn Verrès te bereiken. Het is zoals een broeder in Orsières zei ” Alle wegen leiden naar Rome, dat is de reden dat er maar weinigen aankomen”. Het is nu aan ons om het tegendeel te bewijzen. A domani. Groetjes van Patrick en Joan.