Het is steeds een afwachten hoe dat de wandeling zal zijn,  maar vandaag hadden we al vlug in het snuitje dat dit een toptiener wordt. Nog maar net passeren we de brug over de Doubs, om Pontarlier te verlaten of we nemen een VF (Via Francigena) gemarkeerd pad door het bos omhoog. We stijgen van 775m naar +/- 1000m, we zijn tenslotte in de Jura. In La Cluse-et-Mijoux kun je in de ” distillerie” een rondleiding meemaken en proeven van de anijslikeur die er na het verbod op de negentiende eeuwse productie van absint gemaakt wordt.  Een eerste uitzichtpunt verschaft ons een adembenemend vergezicht op het Château de Joux en omgeving. In het dal kronkelt de Doubs, als een blauwe wimpel, tussen de beboste flanken van het gebergte. Bij de afdaling krijg ik de prachtigste taferelen voorgeschoteld met steeds de mooie belichting van de ochtendzon. Bij de kapel van Montpetot zijn we afgezakt naar 860m om al direkt weer het pad naar boven te nemen. In het 1060m hoog gelegen dorp Les Fourgs hebben ze al het straatmeubilair omwikkeld met kleurig breigoed, het is een vrolijk gezicht. Na onze schafttijd hetzelfde scenario ditmaal stijgen naar 1200m om deze etappe te eindigen in het grensdorp Jougne. Tot morgen,  groetjes van Patrick en Joan.

P.s. quiz vraagje: wat is een piquemiette?

151 keer!! Zo dikwijls hebben we de klokken van de kerk gehoord vannacht, om het half uur 1x en op de uren (2x het uur d.w.z. 24 keer voor middernacht) s’Nachts moet ge slapen en dan hebt ge geen behoefte om het uur te weten! Het is dus niet verwonderlijk dat we niet al te best geslapen hebben.  Nog een beetje in de ochtendnevel vertrokken voor een korte wandeling en natuurlijk onmiddellijk stijgen.  De gids wringt zich in allerlei bochten om de drukke N57 te mijden.  Het is dus niet altijd simpel om de beschrijving in de gids te volgen. Zo zijn we toch vanmorgen vast gelopen in de bossen op de flanken van de Mont d’Usier. Enkel door op de zééér steile wanden naar boven te klauteren kwamen we op een ander grindpad en later op onze Via Francigena.  Tegen de middag zagen we reeds Pontarlier liggen, net op tijd voor onze broodvoorraad aan te vullen. De plaats die ten tijde van Sigeric Punterlin heette. Hotel de France is onze slaapplaats voor vannacht,  zo ver mogelijk van de kerk weg. Straks nog even m’n Italiaans oefenen en vroeg onder de lakens. Dat gaat deugd doen. Groetjes van Patrick en Joan. Oh ja nog even dit, we hebben vandaag net de 1000km overschreden.

Terug volledig opgeladen na een deugddoende nachtrust en een ontbijt,  op stap voor een etappe met, volgens de gids 3 botinnekes (gisteren 2!). Vandaag gaan we tot een maximale hoogte van 880m.om te eindigen in Aubonne op 657m. Een mooie route is het geworden door heuvel- en bergachtige landschappen over akkers, weilanden en door bossen. Men merkt inderdaad dat we Zwitserland naderen,  regelmatig een stevige klim afgewerkt met een prachtig panorama onder een staalblauwe hemel.  Het gerinkelklinkel van de bellen om de nek van de koeien hoor je uit alle windrichtingen.  In Aubonne hadden we gehoopt om slapen te vinden in een chambre d’hôtes, helaas alles volzet. Ook het enige café-restaurant is al meer dan 6 maanden gesloten.  De tent achter de kerk dan maar. De vriendelijke man die nog aan de aanpalende hofmuur kwam werken bracht ons later nog brood, kaas en twee pintjes. Tof hé. Hoe de nacht zal verlopen kan ik jullie morgen vertellen. Groetjes van Patrick en Joan.

De brug over de rivier de Doubs geeft ons toegang tot het historisch centrum van de stad Besançon.  De kathedraal Saint-Jean is in de twaalfde eeuw gebouwd op restanten van een kerk, die ook Karel de Grote in de negende eeuw nog moet hebben bezocht.  Je vindt er diverse bouwstijlen: Romaans,  Gotiek en Renaissance bij elkaar.  In onze pelgrimspas prijkt een mooie ronde rode stempel als bewijs van ons bezoek.  Het zweet parelt op onze voorhoofden als we de oevers van de Doubs achter ons laten en de ” Chapelle des Buis” langs zeer steile hellingen ,275 m hoger, bereikt hebben. Het vervolg van de wandeling verloopt nog steeds stijgend langs de dorpjes La Vèze, Saône en Mamirolle om uiteindelijk door het bos “Buchotte” ons einddoel van de dag te bereiken l’ Hôpital-du-Grosbois. Dit is voor pelgrims een historische plaats.  Op de plek van de mairie bevond zich in de twaalfde eeuw een hospitaal voor reizigers en pelgrims, opgericht door de ridders van Saint-Jacques uit Besançon.  Ons tentje valt nauwelijks op achter in de grote tuin van de heel lieve mevr.  Bernadette Dessertenne. Haar lach is aanstekelijk. Ik ben echter totaal uitgeput van deze slopende tocht, dat de blog iets voor morgen gaat zijn. Na een rijkelijk en lekkere maaltijd vroeg in de slaapzak. Groetjes van Patrick en Joan.

Het is dus een lange dag geworden, we nemen zowaar twee etappes samen. Zodat er een dag reserve is voor als we in een mooie Italiaanse stad vertoeven. Een beetje vroeger vertrokken om al een kwartiertje later in de wouden van het “Grand Bois” te verdwijnen. Patrick heeft dit uitstekend gedaan, 12km door een bos wandelen zonder maar één meter verkeerd te lopen, langs een netwerk van bospaden en natuurlijke landweggetjes.  Tegen de middag zijn we reeds op het einde van het eerste deel, in het stadje Cussey-sur-l’Ognon. De rivier “Ognon” steken we na de middag hier over. Bisschop Sigeric heeft “Cuscei” als zestigste etappe vanaf Rome genoteerd. Verder gaat deze weg over de heuvels van het “Forêt de Chailluz” naar de rivier de Doubs. Deze echter zien we morgen pas verschijnen.  Doubs (25) is het laatste departement tot aan de grens van Zwitserland dat we aandoen. De laatste 8km voor de grote stad Besançon zijn steeds de minst aangename, langs veelal drukke wegen met de bekende grote zaken zoals Ikea, Heytens, Carrefour enz. Op onze rustdag 26/8 heb ik jullie geschreven over Nathalie, het is in haar grote huis dat we kunnen overnachten.  Slaapwel.  Groetjes van Patrick en Joan.

De “lavoir” van Dampierre is gelegen onder het gemeentehuis,  strategisch goed gelegen om belangrijke berichten snel te verspreiden, lijkt mij. Na ons bezoekje bij de ” boulanger” voor een baguette om 9u op pad. Het dorp van toen is gemoderniseerd, en nu zijn ze op de goede weg. Ze wonen in betonnen dozen met flink veel glas…. (fragment uit het dorp van Wim Sonneveld). Deze enkele woorden uit het lievelingslied van ons ma, zijn hier duidelijk zichtbaar. (zie foto) Oud en modern tesamen,  het is misschien wel het zelfde anachronisme als een pelgrim met een tablet.  Het zijn maar twee botjes vandaag,  de aanduiding in de gids voor een gemakkelijke etappe, wel onder een grijze geribbeld wolkendek met af en toe wat gemiezer. Voorlopig nog zonder poncho, tegen de middag zullen we hem voor een uurtje nodig hebben. Rustige wegen langs weiden of akkers, dan door de dichte en uitgestrekte bossen van Chanois en Bucey, een strookje langs de Saône of een kanaal het zijn allemaal ingrediënten van deze wandel potpourri.  Le Franche Comté is een regio van o.a. de lekkere kaas, die vier departementen omvat: Haut- Saône (70), Jura (39), Doubs (25) en La territoir de Belfort (90). Tegen 15u zijn we reeds aangekomen aan ons slaapadres voor vanavond. Je kunt niet missen,  de schelpen en pelgrimsfiguren zijn duidelijk te zien aan de voorgevel. Een zeer vriendelijke dame laat ons binnen, we stappen als het ware door een spiegel een heel andere fantasie wereld binnen. Alle kamers zijn overladen met versieringen, kaders, prenten, snuisterijen en voorwerpen allerhande.  Je komt ogen tekort om dit allemaal te vatten. ( enkele fotos hierbij). Terwijl onze was wordt gedaan kan ik deze blog afmaken en is Patrick bezig om er morgen een specialleke van te maken. Groetjes van Patrick en Joan.

Eerste werk langs het toerisme bureau om de blog te posten.  Tweede job vanmorgen naar de Carrefour om inkopen te doen voor ons avondmaal: tomatensoep en een cassoulet. De Haute-Saône bevindt zich tussen de Vogezen en de Jura, dus echt plat is het hier nooit. De meeste dorpen liggen op de toppen van de heuvels zoals Margilley en Neuville-les-Champlitte met daartussen de uitgestrekte golvende akkers en weiden. Typisch aan de kerkjes in deze regio Comtois is de uivormige torenbouw (volgens de gids althans), ik hou het meer op een klokvorm met al dan niet versierde dakbedekking. ( oordeel zelf maar zie foto). Er zijn zo, n 277 torens te vinden. Elk dorp heeft tevens ook zijn “lavoir” met oude houten dakgebinten.  Dit zijn openbare wasplaatsen die vroeger, buiten de wekelijkse was, ook een belangrijke sociale functie hadden. Nu worden ze dusdanig niet meer gebruikt maar worden nog goed onderhouden en zijn rijkelijk versierd met bloemen. Zoals in de titel reeds gemeld,  is dit een korte etappe. Zo zijn we nog net voor de malse regen droog op onze bestemming.  Tot morgen. Groetjes van Patrick en Joan.

De ochtendzon had al vlug de lichtgrijze wolken opgelost zodat we tegen 10u reeds ons hoedje op hadden. Een zeer mooie wandeling vandaag met soms panoramische vergezichten over de dalen tussen de beboste heuveltoppen.  Tussen de groene massa zie ik toch enkele bruine stippen. De aankondiging van de herfst? De boeren halen hun houtvoorraad binnen voor de winter.  Hun kipwagens vol mooie blokken. Zou ik ze m, n adres geven? Het zal waarschijnlijk ook voor hen een beetje te ver zijn. We wandelen door enkele mooie dorpjes, zoals Leffond en Montarlot lès Champlitte, met bebloemde kerkjes en wasplaatsen. Het is in Leffond dat Marie ons op de koffie vraagt, of liever een glas fris water. Zij is net terug van Rome, en heeft de Via Francigena vanaf hier in twee maal  afgewandeld. Ze kon ons tips geven wat we zeker niet mochten missen. De akkers, die door de zon oranje gekleurd zijn liggen klaar om voor de winter opnieuw ingezaaid te worden. Plus minus 15.30u in Champlitte bezoeken we eerst het Office du Tourisme. Na een telefoontje hadden we bevestiging van onze slaapplaats voor vanavond. Men begint hier in deze streek werk te maken om de Via Francigena uit te bouwen als volwaardige pelgrimsroute met meer voorzieningen. We werden gevraagd om ons te registreren en er werden foto’s van ons genomen voor hun website. We worden nog BP’s. (Bekende Pelgrims). Door Romeinse opgravingen weten we dat deze plaats al lang van betekenis is geweest. Karel V heeft de stad  van een gracht en muur voorzien. Ook de hospitaalridders (tempeliers) hadden in de vijftiende eeuw een belangrijke functie voor de reizigers en pelgrims. Morgen alweer een halve rustdag met een kleine 19km voor de boeg. Dus misschien een vroege post op onze blog. Groetjes van Patrick en Joan.

Via Porte de Moulins verlaten we deze mooie stad Langres, om in zuidelijke richting de wandeling van vandaag aan te vatten.  We wandelen over rustige wegen en paden langs de akkers en de bossen van de Haute Marne. In deze regio is dan ook de bron van de rivier “Marne” te vinden. Eerst had Patrick gedacht om deze korte etappe te verlengen met 9km naar Grandchamp maar daar is helemaal geen overnachtingsmogelijkheid. Dus hebben we, nadat Patrick onderhandeld heeft over de prijs, van de enige chambres d’hotes gebruik gemaakt om hier in het zeer rustige Les Archots te slapen en een halve rustdag te nemen.  Tot morgen en groetjes van  Patrick en Joan.

Bij het ontwaken om 7u. was ons tentje nog nat van de dauw. We konden dus, zoals gisteren reeds gezegd,  nog een ontbijt nuttigen in de gîte. Op het gebruikelijke uur, 8.30u, aan de dagelijkse etappe begonnen om al direkt in de bossen van “Bois dus Haut Monts” te verdwijnen.  Het stappen gaat ons goed af, met een gemiddelde van 4, 8km/u. Patrick heeft het slapen ondertussen ook al geregeld. De weg vervolgt verder door landelijke heuvels en akkers en langs een dorp met de mooie naam Beauchemin. In Saint-Martin-lès- Langres, een prachtig klein dorpje hoog in de heuvels met een panoramisch uitzicht over de Reservoir de la Mouche (Een kunstmatig meer voor de watervoorziening) hebben we onze picknick gehouden. De ommuurde stad Langres op een 500m hoge rots plateau zagen we reeds liggen vanop de heuveltop in Fontain au Bassin, zo’n 4 km ervandaan. Toen Sigeric in Langred aankwam moesten de plannen voor de kathedraal,  gewijd aan de martelaar Mammés van Caesarea, nog getekend worden. Op de Place Diderot vind je het prominente standbeeld van de beroemde schrijver en filosoof Denis Diderot.  In zijn geboortestad heeft hij o.a. gewerkt aan de beroemde encyclopedie,  waarmee zijn roem werd verdiend. Ons bed is gespreid in een pastorij voor 10 € pp. Het zal weer zaaaalig zijn.  Slaapwel.  Groetjes van Patrick en Joan.