Rustig de tijd om te ontbijten en ons klaar te maken voor een nieuwe pelgrimsdag. En zeker ook stipt op tijd voor onze afspraak met Danielo Parisi, onze bootsman. Na een kwartiertje varen waren we 4, 5km verder aan de overkant van de Po in Soprarivo, naar Danielo zijn “Caupona di Sigerico” (oversteekplaats van Sigric). Je kan hier trouwens ook overnachten. Danielo is pelgrim in hart en nieren, hij is dan ook officieel in dienst van de Via Francigena.  Wij zijn pelgrim 1061, 1062 en 1063 die hij dit jaar heeft overgebracht. Nadat we ons geregistreerd hebben in een mooi versierd dik boek,  plaatste hij een fantastische grote stempel in onze “credenziale”. Nog enkele foto’s en verder door de uiterwaarden van de Po, naar de dorpjes Calendasco, Zerbione en het gehucht Incrociata. We hebben hier kennis gemaakt met de lekkere en zeer sappige caco-vrucht. In Malpaga krijgen we de keuze of langs de grote baan, of de rivier de Trebia oversteken. We kiezen voor het laatste, want deze tijd van het jaar is deze drooggevallen. Enkel in het voorjaar, door het smeltwater van de Apennijnen, vloeit hier water. Er is echter geen markering natuurlijk. De gps van Patrick heeft ons feilloos door de hoge begroeiing naar de overkant gebracht. In Piacenza hebben we afscheid genomen van Marco, de Italiaanse pelgrim (voor 4 dagen) die vandaag met ons heeft meegevaren en gewandeld.  De ostelo “Ospitale della Parrochia di San Lazzaro” ligt ruim 5km buiten de stad, gelukkig wel op de route d.w.z. dat deze kilometers er morgen afgaan. Deze pelgrimsherberg is recentelijk gerenoveerd en mooi ingericht er is echter één probleem, de kleine klokkentoren bevindt zich pal boven de slaapkamer. Hopelijk morgenvroeg toch uitgeslapen. Groetjes van Magda, Patrick en Joan.

P.s. Quizvraag:  Men plaatst soms flessen water aan de voorgevel of voordeur, zelfs tegen de 4 wielen van de auto. Waarom?