De ochtend was nog maar net begonnen in Siena, de straten nog nat van de regen afgelopen nacht, de venters die hun souvenier kraampjes optuigen,  de straatvegers die hun werk doen, als we al op het Piazza Campo stonden. Dit schelpvormige plein is elk jaar getuige, wanneer hier “il Palio” (het vaandel) wordt gehouden. Al sinds 1287 is dit een sportieve race die eerst met stieren, later met ezels en ossen maar nu met paarden wordt gestreden tussen de 17 wijken die binnen de stadsmuren van Siena liggen. Siena, door de Etrusken gesticht werd een Romeinse kolonie ten tijde van keizer Augustus. Rond 1200 werd het leengoed toegekend aan de geestelijkheid en kwam er een einde aan het feodale tijdperk. Mede door opkomende economische activiteiten en politieke rust bracht dit veel voorspoed en rijkdom voor deze stad, en konden vele bouwwerken opgericht worden, o.a de doopkapel, het Palazzo Pubblico, en natuurlijk de  Duomo di Siena ofwel de “Cattedrale di Santa Maria Assunta”. De voorgevel hiervan is opgetrokken in witte marmer versierd met rode en groene marmerstroken, Venetiaanse mozaïeken.  De vele beelden zijn meesterwerken van de beeldhouwkunst.  Fe-no-me-naal. Het interieur is al even overweldigend, je komt ogen te kort om dit alles te bekijken. De vloer (onbedekt, slechts te zien vanaf 18 aug.tot 27 okt.) is volledig in gekleurd marmer ingelegd en bevat scènes uit het Oude en Nieuwe testament. Langs de “La Porta del Cielo” komen we via een spiraaltrap in het bovenste deel van de kerk en krijgen we een monumentale kijk op de architectuur, de schilder- en beeldhouwkunst en de glasramen. Later in het Museo dell’Opera (maakt ook deel uit van de kerk) krijgen we vanaf de oorspronkelijke muren van de geplande kathedraal (maar nooit uitgevoerd) een prachtig panorama op Siena. Na zo vele indrukken is het tijd om ons op een andere kunst te storten “Gelato”. Bijgevoegde foto zegt meer dan duizend woorden. Tot morgen, groetjes van Patrick en Joan.