Wat betreft mooie landschappen zullen we onze verwachtingen maar niet te hoog inschatten naarmate we Rome naderen. We zijn dan ook zeer verwende pelgrims op dat vlak.  Onder een grijze, miezerige lucht verlaten we Viterbo voor een rustige wandeling. Juist buiten de stad kunnen we een vier kilometer lange in tufsteen ( vulkanische oorsprong) uitgehakte slingerende nauwe weg volgen. Dit was wel erg speciaal. Het is ook hier dat we kennis maken met een Vlaams pelgrimskoppel André en Concetta. De naam Concetta Pergola verraadt haar Italiaanse, meer bepaald Siciliaanse, roots. Zij zijn vorig jaar begonnen aan de Via Francigena in Houthalen maar in Pavia, wegens achillespees problemen bij André, moeten terugkeren. Dit jaar dus uit Pavia vertrokken om volgende week in Rome aan te komen. De verdere wandeling hebben we met deze aangename mensen voortgezet. Zonder het goed en wel te beseffen vliegen de kilometers voorbij, en komen haast ongemerkt aan in Vetralla. Tot de vierde eeuw voor Christus werd deze stad bewoond door de Etrusken. De Romeinen hebben er vanaf die tijd hun stempel op gedrukt. Normaal was dit onze eindbestemming maar Concetta had plaats besproken bij de zusters Benidictijnen in het Monastero Regina Pacis, 2km verder. Op onze vraag heeft zij ook voor ons hier een kamer besproken. Dit wil overigens zeggen dat we morgen twee kilometer minder moeten doen. Groetjes van Patrick en Joan.

P.s.Opgelet, jullie hebben maar tot zondag meer om ons te sponseren, profiteer ervan, het zijn de laatste dagen!!