De brug over de rivier de Doubs geeft ons toegang tot het historisch centrum van de stad Besançon.  De kathedraal Saint-Jean is in de twaalfde eeuw gebouwd op restanten van een kerk, die ook Karel de Grote in de negende eeuw nog moet hebben bezocht.  Je vindt er diverse bouwstijlen: Romaans,  Gotiek en Renaissance bij elkaar.  In onze pelgrimspas prijkt een mooie ronde rode stempel als bewijs van ons bezoek.  Het zweet parelt op onze voorhoofden als we de oevers van de Doubs achter ons laten en de ” Chapelle des Buis” langs zeer steile hellingen ,275 m hoger, bereikt hebben. Het vervolg van de wandeling verloopt nog steeds stijgend langs de dorpjes La Vèze, Saône en Mamirolle om uiteindelijk door het bos “Buchotte” ons einddoel van de dag te bereiken l’ Hôpital-du-Grosbois. Dit is voor pelgrims een historische plaats.  Op de plek van de mairie bevond zich in de twaalfde eeuw een hospitaal voor reizigers en pelgrims, opgericht door de ridders van Saint-Jacques uit Besançon.  Ons tentje valt nauwelijks op achter in de grote tuin van de heel lieve mevr.  Bernadette Dessertenne. Haar lach is aanstekelijk. Ik ben echter totaal uitgeput van deze slopende tocht, dat de blog iets voor morgen gaat zijn. Na een rijkelijk en lekkere maaltijd vroeg in de slaapzak. Groetjes van Patrick en Joan.