Het woord pittig (zie verklaring op dag 53) kan best weer gebruikt worden voor deze wandeling.  Heel de dag stijgen en dalen en op het laatst nog een klim naar 780m. Al snel was de mist verdwenen om ons opnieuw een prachtig decor voor te stellen van een overweldigend landschap, dat in 2005 door de Unesco op de lijst van werelderfgoed is geplaatst.  In Bagno Vignoni, we zijn dan 5km verder, maken we kennis met warmwaterbaden bij het uit de elfde eeuw stammende kasteel Vignoni. Vele reizigers, waaronder ook de pelgrims, maakten  gebruik van de bronnen om vernieuwde kracht op te doen voor de laatste kilometers naar de Eeuwige Stad.  Via kleine waterlopen wordt het warme water gekoeld om dan verder in de lager gelegen rivier Orcia te vloeien. Enkele uurtjes later is de toren van la Forzetta in Radicofani al van heel ver te zien. Dit oorspronkelijk karologisch kasteel was al in 978 bekend. Dus onze vriend Sigeric, die hier ook gepasseerd is, moet hetzelfde zicht hebben gehad zoals wij nu, en misschien ook wel gezucht dat het nog ver stappen is. Rijkelijk laat, half zes, waren we ter plaatse in het Ospitale dei Santi Petro e Giacomo. De blog publiceren zal iets voor morgen zijn. Groetjes van Patrick en Joan.

P.s. wat zeker niet mag uitgesteld worden tot morgen, is de sponsering van onze kilometers. Voor je goed en wel beseft zijn we in Rome.