Na een toch verkwikkende nachtrust een ontbijt met bio-fruitsap, brood, croisants,  mertilles confituur en een kuip koffie. En dit alles in een soort tent onder een pergola.  Er stond een ingekaderd artikel over twee Nederlandse pelgrimskoppels die in maart 2011( met sneeuw) verloren gelopen waren in de bossen. Daar waar wij gisterenmiddag gegeten hebben, (in een schuilhut)  hadden zij de nacht moeten doorbrengen. De volgende dag werden ze “gered” door de Belgische en Ardense Politie. Anno 2013 is de via Campaniensis perfect aangeduid. Men gebruikt hier de GR markeringen maar dan met geel en blauw.  We lopen in de Franse Ardennen d.w.z dat we stijgen en dalen. Als we een helling oplopen is Patrick in z, n nopjes. Dan gaat hij vlug vooruit en moet ge, om het in wielertermen te zeggen, snel demarreren of ge laat een gat vallen dat ge door een tandje bij te steken kunt dicht wandelen. En over wandelen gesproken, het was weer een etappe om van te snoepen. Goede wandelwegen door bos en veld met af en toe wijdse panorama’s. Pittoreske dorpjes met smalle bruggetjes over kleine kronkelige,  kabbelende klaterende riviertjes.  Waar de rimpeltjes van het heldere water glinsteren in de zon. (begrijp je het een beetje?) Vanmorgen heeft de kunstenares -gepensioneerde lerares gebeld naar ons  volgende adres om ons slapen veilig te stellen, zodat we daar geen zorgen over moesten maken, dat stapt ook enigszins gemakkelijker. Na een prima douchke en onze was gedaan te hebben, zitten we nu bij Madame Christiane en haar vriend Robert achter in de tuin op een bank naast een kabbelend beekje. We worden hier als koningen ontvangen. Patrick is de route voor morgen aan het voorbereiden maar daarover meer in volgend verslag.  Om 19u zijn we uitgenodigd voor het avondmaal. Aperitief (eigen gemaakt) met hapjes, erg lekker. 1e gang: foie gras met varkensgebraad. 2e gang: pasta gratin met salade, geserveerd met een Bordeaux van ’97. (Zeer fruitig).  Voor Patrick een gekoelde fles Evian van 2013. Tot slot koffie/thee met rabarbertaart. Mochten er typfouten zijn ingeslopen, vergeef het mij. A demain. Patrick en Joan.