Billanges—Pont du Dognon—Châtenet-en-Dognon—Lussac—Saint-Léonard-de-Noblat.
Reeds vroeg liepen we het kleine dorpje Billanges uit. De natte lucht geurde naar de houtkachels, die de kilte uit de huizen moest verdrijven. Onze poncho’s wapperde in de bijwijlen striemende regen. De waterslierten werden in kleine wolkjes vooruitgestuurd. Dit maar om te zeggen dat het geen weer was om een hond door te jagen, maar een pelgrim hou je daarmee niet tegen. We zetten er meteen een flinke tred in. Het is desondanks het miezerige weer toch een mooie wandeling. Al vlug gaan we de metalen boogbrug ” Le pont du Dognon” over. Eronder loopt de rivier ” le Taurion”. Onderweg worden we zowaar getrakteerd op een kleine waterval. Tegen 5km/u is dit wandelingske tegen 12.15u ten einde. Het heeft ons nog wat moeite gekost om toegang te hebben tot de refuge van Saint-Léonard-de-Noblat.  Deze is volledig ingericht met was-en droogmachine, badkamer, keuken en hebben verschillende bedden tot onze beschikking.  Saint-Léonard-de-Noblat is een middeleeuws stadje, met gezellige straatjes en huizen, en natuurlijk de kerk Saint Léonard. Deze heilige is zeer populair in Frankrijk en wordt als de verlosser van de gevangenen aanzien. Hij stichte een kolonie op de grond die hij kreeg van koning Clovis. Het was zijn bedoeling om de “verloren schapen” criminelen en ander gespuis terug op het rechte pad te krijgen door ze de verschillende technieken van  de land- en bosbouw aan te leren, om ze zo terug een waardig bestaan te geven.
Tot het volgend verslag. Groetjes van Patrick en Joan.

Foto : kleine waterval

Foto : middeleeuwse steegjes in Saint – Léonard – de – Noblat.

Foto : Kerk Saint Léonard.

Foto : Saint – Léonard – de – Noblat bij avondlicht.