Thiviers—Nouzet—Lauzélie—Négrondes—Les Palissoux—Sorges
We hebben geen haast vandaag. De refuge voor vanavond is tegen 16u pas open. Dus heb ik nu nog de tijd om een verkwikkende douche te nemen, rustig te ontbijten en vooral nog enkele reacties te lezen op de blog, waar we steeds nieuwsgierig naar zijn. Het is weer een zalige morgen een wolkenloze blauwe hemel en een 30gr.te verwachten. We hebben al slechtere dagen gehad. De route leidt ons door het centrum van Thiviers (Tiveris) gebouwd op een oude vulkaan met een hoogte van 272m. De kerk Notre Dame met een stijl romaans-byzantijns dateert van de XVIde eeuw. De notenboom (le noyer) staat centraal op onze wandeling. Meermaals langs de paden vindt men plantages met notenbomen. De noten worden gebruikt voor olie, in de salades, ook voor gebak of gewoon als droog fruit. Op onze weg vinden we een jonge plantage maar het duurt nog 7 jaar vooraleer men noten kan kraken. Stilletjes verandert de structuur van de grond, het wit van de kalksteen wordt duidelijk zichtbaar. We zijn in de Périgord wit. De eerste ontmoeting met Michel, was in de refuge van La Coquille, een Franse pelgrim die uit de streek van Limoge afkomstig is. Hij wandelt nu nog als het ware in zijn achtertuin. We ontmoeten hem vandaag terug en wandelt met ons verder naar Sorges. Dit dorp ligt nog juist in het gebied Périgord wit maar wordt toch de hoofdstad van de truffel genoemd (de zwarte diamant). Voor de oogst van deze zeldzame champignon, die groeit op de wortels van eiken of notenbomen worden meer en meer honden gebruikt, want in tegenstelling met de varkens eten ze deze waardevolle buit niet op. Tot het volgend verslag. Groetjes van Patrick en Joan.
Foto : notenboom plantage.
Foto : op het terras van de Chambre D’hotes in Thiviers.
Foto : Patrick en Michel
Foto : varkenshokken. Varkens kunnen hier nog vrij rondlopen. Nu geen verkeerde bedenkingen maken hé.
Patrick,
Ge ziet er al zo scherp uit ! Zou je niet beter af en toe een biertje drinken?
pol schoepen