Bouge—Mont-de-Marsan—Benquet—Saint-Sever.
Heerlijk geslapen,  en is in een bed conform mijn lengte, záálig. Van Michel hebben we afscheid genomen,  hij heeft tendinitis ter hoogte van zijn linker voet. Indien hij dus St-Jean Pied de Port wil halen, moet hij korte etappes maken en z, n tijd nemen. “Bon courage,  bon chemin, ultreïa, Michel”. Een markeringssteen aan de kerk herinnert ons eraan, dat het nog 970km is. Het eerste deel van het tripje voor vandaag loopt langs het groene spoor (oude spoorwegbedding), dat geasfalteerd is en een ideaal jogging- fiets-en wandel parcours is. In Mont-de-Marsan gaan we even langs de plaatselijke refuge. Jacques en Monique,  onthaalouders voor pelgrims, die enkele dagen geleden nog de refuge in Saint-Ferme openhielden zijn hier nu voor 14 dagen. We krijgen een kop koffie en nuttige informatie voor overnachtingsplaatsen. Het landschap dat we later passeren kunt ge het best vergelijken met dat van de Kalmthoutse heide. Zand, heide en dennenbomen.  In Saint Sever aangekomen trekken we naar het voormalige klooster van de Jakobijnen (orde van Heilige Dominique) onze refuge voor de nacht.
Saint-Sever ligt tussen het vlakke land van de Landes en de bergen van de Pyreneeën (geografisch gezien). Het is nu niet direkt dat we deze bergen al zien liggen. Het wil wel zeggen dat het gedaan is met de biljart effen wegen en overgaan naar het meer serieuze stapwerk.
Tot het volgend verslag. Groetjes van Patrick en Joan.

Foto : Patrick slaat 14u. In Saint Christo.

Foto : het groen spoor.

Foto : Het klooster van de Jakobijnen.

Foto : een verlichte schelp in het voetpad in Saint – Sever.