Dag66/ 7okt. Hagetmau-Orthez (Pyrénées-Atlantiques 64) 30km.

Hagetmau—Chalosse—Argelos—Beyries—Sault-de-Navailles—Orthez.
De vroege ochtendzon deed de met dauwdruppels besprenkelde grasweide schitteren alsof ze met fijne diamantjes waren bestrooid. Dit was het begin van een wandeling met een hoge genietbaarheids factor. De streek is bekend om zijn maïs, en dit is zeker zichtbaar onderweg. De hoog opgeschoten stengels links en rechts van de weg belemmeren ons het zicht. De vogels hebben er ook goesting in vandaag en fluiten vrolijke deuntjes terwijl we in de verte het ritmisch getroffel horen van de specht. In de dalen steken we ze over, of lopen er even langs de kleine disctete waterloopjes van “Les Luys”. De hellingen volgen elkaar regelmatig op. Ge merkt dat de Pyreneeën in aantocht zijn, we zitten er dan ook maar een 80km vandaan. En ja hoor, even verder komen de eerste toppen van de Pyreneeën net boven de witte wolken piepen. Op foto is er nu nog niet veel van te zien, nog even geduld. In deze omgeving moet men toch genieten van een zeer mild klimaat, want we passeren enkele eucalyptus bossen, prachtige palm- en vijgenbomen. In de wei profiteren de “Aquitaine Blonde” van de zonnige dagen vooraleer ze voor enkele maanden op stal gaan. In Sault-de-Navailles verlaten we de “Landes” met zijn uitstekende wegaanduiding om onze blijde intrede te doen in het laatste Franse departement dat “de weg” aandoet les Pyrénées-Atlantiques. De nieuwe bewegwijzering is alvast veelbelovend. Tot slot wil ik jullie nog meegeven dat we gisteren de “Greenwich-meridiaan” hebben overgestoken, we zijn dus in het westelijk halfrond. Tot het volgend verslag. Groetjes van Patrick en Joan.