Gisterenavond,  na enig zoekwerk, had ik de licht schakelaar van de slaapzaal gevonden vermits het licht na 22u nog aan was. Dit bood mij vanmorgen de gelegenheid om de rest van de slapers om 7u wakker te maken. Hi, hi, hi. Van de vier grote pelgrimswegen die door het middeleeuwse Europa liepen kwamen er drie het Iberisch Schiereiland binnen via Roncesvalles.  De vierde, uit het zuiden van Europa, kwam via Arles en de pas van de Somport de Pyreneeën over. Eens in Spanje volgen ze de Camino Aragonés (6 etappes) tot in Puenta La Reina. Dwz.vanaf vandaag volgen we de Camino Francés. Via de brug over de Arga verlaten we Puente la Reina. De lichte regen van vanacht had het stof wat geblust. De vlakste delen in de vallei van de Ega wordt ingekleurd door het bruin-rode zand van de velden, af en toe afgewisseld met wijn-en olijfboomgaarden. Terwijl de steile flanken door het dorre gras en laag struikgewas wordt begroeid. De toppen van de heuvels worden door dennenbomen bedekt. Het hoger gelegen kleine dorpje Cirauqui (slangenkuil in het Baskisch) met zijn smalle straatjes bied ons een aangenaam zuiders sfeertje helaas met een grijze hemel. De “statumen” de steunlaag is wat er nog van overblijft van de Romeinse heerweg.  Daarboven kwam nog de “rudus” een laag kleinere stenen, de “nucleus” kiezel of aangestampte aarde en tot slot “summa cresta” grote blokken bewerkte platte steen. De voorgestelde etappe eindigt in Estella maar om een hele speciale reden gaan we nog even verder, naar het klooster van Irache. Dit is één van de beroemdste kloosters van Navarra.  In 958 was hier al een Benedictijner kloostergemeenschap.  In de Middeleeuwen kreeg elke pelgrim een stuk brood en een beker wijn. En tot op de huidige dag wordt deze traditie nog voortgezet door de bodega’s van Irache, aan de “fuente del Vino”. Het is hier dat Patrick zich tegoed kan doen aan een beker wijn. Het eerste en tevens ook laatste van zijn Camino. Tot het volgend verslag. Groetjes van Patrick en Joan.

P.s. ik ben jullie nog de oplossing verschuldigd van: wat is een “sac à viande” : een slaaplaken voor in de slaapzak. In Frankrijk maakte men deze zak met dezelfde geruite stof waarin men de hespen bewaarde, vandaar. Letterelijke vertaling = vleeszak. Plots niet meer zo aangenaam om in te slapen.

Foto : de vallei van de Ega.

Foto : de zuiderse straatjes in Cirauqui.

Foto : de wijnfontein in Irache.

Foto : zonder woorden.

Foto : eveneens zonder woorden.