Villafranca Montes De Oca-San Juan de Ortega-Agès-Atapuerca-Burgos.
Vanmorgen konden we nog net de zonsopgang meemaken,  vanop de Alto de la Pedraja  (1150m), vooraleer ze voor de ganse dag zou verdwijnen achter het wolkendek. Normaal was het de bedoeling om te slapen in Gardeñula-Riopico, dat zou dan een etappe geweest zijn van 24, 7km. Althans zo had ik het begrepen. Zowaar de eerste 12km door eiken- en dennenbossen tot in San Juan de Ortega gewandeld. Op het dorpsplein staan de Romaanse kapel en klooster, beiden naar deze heilige genoemd. In de kapel kunt ge het praalgraf van San Juan de Ortega bewonderen. In Atapuerca,  een volgend dorp op onze weg, heeft men belangrijke opgravingen kunnen doen, die aangetoond hebben dat een miljoen jaar geleden al menselijke aanwezigheid was in Europa. De pelgrims zijn iets later ten tonele gekomen. Na een kleine klim naar de top van een meseta (tafelberg) = een door erosie afgeplatte heuvel, hebben we een groots panorama over de eindeloze laagvlakte van Burgos. De stad Burgos kon je ook al zien liggen. Ik denk dat Patrick al vanaf het begin wou doorgaan naar deze grote mooie stad, maar liet mij nog even in de waan. De volgende dorpen : Gardeñuela-Riopico (de eerst voorzien slaapplaats), Orbenja en Castañares hebben we merkwaardig genoeg gemist, dus dan maar doorwandelen. De laatste 10km langs de N1 (bij ons te vergelijken met den Boomsesteenweg) tot in het historisch centrum van Burgos. Op onze pelgrims kamer van het hotelketen ” San Juan” kwam ik de gestapte kilometers te weten. Patrick heeft beloofd dit niet meer te doen. Ik denk dat nicht Magda, die ons later komt vervoegen, dit graag zal horen. Tot het volgend verslag. Groetjes van Patrick en Joan.

Foto : opkomende zon van op de Alto de la Pedraja.

Foto : San Juan de Ortega.

Foto : de meseta.

Foto : de vlakte van Burgos. Met de nog vele kilometers verwijderde stad Burgos op de achtergrond.