Palas de Rei-San Xulian-Pontecampaña-Casanova-Leboreiro-Furelos-Melide-Parabispo-Boente-Castañeda-Rida-Ribadiso da Baixo.
Bij het begin van de dag worden de laatste enclaves blauw al snel overmeesterd door de grote overmacht aan grijze lucht. Het is een bosrijk gebied dooraderd met tal van riviertjes waar we doorlopen, afgelost met piepkleine dorpjes waar de talrijke “hórreos” als schildwachten in de tuinen staan. Aan kilometerpaal 56, 5km, net in een nieuwe en tevens laatste provincie ,A Coruña, hebben we een bijzondere ontmoeting met drie vrijwilligers die de gele compostelapijlen verzorgen. Ik mocht de schelp terug een fris geel kleurtje geven. Even later is het aan Patrick om een pijl op een gevel te vernieuwen. Ik moet jullie natuurlijk niet vertellen dat er talrijke unieke foto’s zijn genomen. Wat later komen we de eerste grote ranke eucalyptus bomen tegen met hun grijsgroene bladeren en de aquarel groen-bruine gladde stam versierd met de, als serpentines, omgekrulde bruine afgepelde boomschors. Tegen het einde van de wandeling is het miezerige weer toch eventjes overgegaan tot pijpenstelen regenen. Onze sokken kunnen we nu drogen in een private alberke ” Los Caminantes” ( de pelgrimstappers) in Ribadiso da Baixo. Tot het volgend verslag. Groetjes van Patrick, Magda en Joan.

Foto : een duplex hórreo met tv-kamer voor de voetbal.

Foto : en plezant dat we dat vinden.

Foto : ook Patrick geniet ervan.

Foto : de drie Compostela schilders.

Foto : eucalyptus bossen