Om 17.15u op ons slaapadres aangekomen en maar direkt aan het verslag begonnen want het is vandaag met de kippen op stok, later meer hierover. Ons ochtend ritueel zal nu wel ongeveer bekend zijn: opstaan, wassen, ontbijt, inpakken et en route. Vandaag was dat om 8u. De Compostela route verdween al vrij onmiddellijk in de bossen voor zowat de hele dag. Tot even voor Rocroi kunnen we de mensen die we tegenkwamen op één hand tellen. In het bos ontmoetten we een leraar die verbonden is aan een centrum voor het opleiden van natuurgidsen. Hij was op fossielenjacht en had een fraai exemplaar gevonden met: brachiopoden en trilobieten. Deze streek is erg gekend als fossielenvindplaats, volgens de informatie die ik van Pattick krijg. Jammer genoeg kon hij er geen meenemen in zijn rugzak.  De tocht gaat verder langs kronkelige beekjes en smalle soms stijgende soms dalende bosweggetjes. Even later zijn we toch aan het ploeteren om door de modder en kreupelhout ons een weg te banen.  Groot is onze verbazing wanneer we later langs de weg, we zijn dan een tijdje het bos uit, een Compostelabord zien staan met daarop de afstand: 2543km. Tiens, zouden we dan verder weglopen? Oplossing binnen 4 maanden. Wat ook raar is , als we aan drie mensen vragen hoeveel km het nog is naar Rocroi,  met toch een uurtje tijdverschil, de afstand telkens 5km is. Uiteindelijk toch op onze eindbestemming gekomen. Wat een verschil met gisteren. Nu zitten we in een beschimmeld caravanneke achter in de tuin van een kunstenares.  Geen wc, , elektriciteit, water. Bij aankomst is ze echter niet aanwezig maar hebben ons toch maar geïnstalleerd. Straks een boterhammetje en in de slaapzak. Tot de volgende. Groetjes van Patrick en Joan.

oplossing : stroomopwaarts.
P.s. zullen we kunstenares Christiane nog ontmoeten? oplossing in volgend verslag.

6.45u opstaan, 7u baguetten gaan halen (zijn nog warm). Ontbijt , wat opkuisen  en een vrije donatie in het bakje stoppen. De grote zware metalen poort van het domein sluiten we achter ons om 7.55u. Een frisse ochtend, eerst langs de “i” om het verslag door te sturen. Ik had gisteren daar de code voor Wifi geladen, zodat ik vandaag al op den dorpel kon mailen enz…. Langs de restanten van een oude stadspoort verlaten we Givet, nog steeds langs de oever van de Maas. (stroomopwaarts/stroomafwaarts.?) Oplossing morgen. Aan de overkant worden de bomen en graskant weerspiegeld in het gladde water van de rimpelloze rivier. Na 8, 5km komen we aan in Hierges, een bijzonder mooi dorpje aan de voet van een middeleeuwse kasteelruïne.Het vervolg loopt langs een prachtig maar steil bospad,  zeg maar zéér steil. Zo wandelen we terug België binnen in de provincie Namen, nu niet gaan denken dat we op de terugweg zijn !! De streek Viroinval is machtig mooi, met afwisselende landschappen.  Bos, weide om dan plots te kunnen genieten van een indrukwekkend panorama.  De weg is ook zeer goed aangeduid met de Compostelatekens, alhoewel dat ge op uw quivive moet blijven, want ge loopt zo ergens verkeerd. Bij aankomst in Olloy-sur – Viroin kunnen we terecht in een Centre Européenne. Een gîte met 17 kamers, 5 douches, grote keuken, refter, speelzaal en dit allemaal gratis en voor ons twee.  Deze avond hebben we ook kunnen skypen met de familie.  Tof. Zoals ook jullie reacties. Zijt maar zeker dat we er geen één missen. Zo, morgen verlaten we ons vaderlandje voor een week of 14. Tot de volgende.  Groetjes van Patrick en Joan.
Oplossing: blinde (loze) vink.

Foto:weerspiegeling in de Maas.

Vanmorgen hebben we Esther uitgewuifd, zij trekt verder. Dankzij haar hebben we deze lokatie gevonden. Het is een voormalige conciergewoning op een domein van de parochie van Givet. Hier kunnen we vandaag ons lijf en leden een dag rust gunnen.Ook de was van gisteren is nu bijna droog en ruikt fris. (We zijn goed bezig) Als ontbijt kaas en confituur met onze eerste baguette!  lekker. Dan naar het stadje voor wat boodschappen en de “information touriste” opgezocht voor de Wifi om het verslag van dag9 en 10 te posten. Zo zijn jullie weer helemaal bij. Vanmiddag gaan eten : Paupiette de veau (oplossing volgend verslag) en Clafoutis çerise. Vermits we niet wandelen kan ik iets meer vertellen over Givet.  Het is mooi gelegen aan de samenvloeiing van Maas en Houille. Een reusachtig fort, Charlemont domineert de stad. Keizer Karel liet het bouwen in 1555. Toen was Givet nog onderdeel van de Spaanse Nederlanden. De volgende eeuw wordt de stad voortdurend belegerd,  het felst in 1675. De vrede van Nijmegen  bepaald dat Givet voortaan Frans grondgebied wordt. Ten tijde van Louis XIV worden er nieuwe kazernes opgetrokken. Aan de andere kant van de Maas wordt een tweede vesting gebouwd. Dat wordt nooit helemaal voltooid. (waarschijnlijk iets mis met de bouwvergunning? ) Enig militair nut had het niet. Terugtrekkende Franse troepen kampeerden er een tijd na de nederlaag in Waterloo. Tot hier de geschiedenisles. Morgen, vroeg en vooral gezond weer op voor jullie en voor ons. Groetjes Patrick en Joan.

Na een ontbijt bij de paters Norbertijnen in de Abdij van Leffe, naar Dinant om inkopen te doen en naar de groene i om het verslag van dag 8 door te sturen. Zoals reeds gezegd volgen we nog steeds de Maas. Via de Beiaardrots verlaten we Dinant. Het is een mooie wandeling door een bos, langs rotsen en weiden en steeds is de rivier onze gids. Onderweg staan nog enkele mooie kastelen en een priorij,  die wonen hier niet slecht. Wat later worden we aangesproken door Céderiq,  hij is ook aan het stappen maar dan naar Assisi (Italië). Ook een flink tochtje. Zo gaan we traag maar gestaag verder richting Frankrijk . Nog even bellen naar onze thuis tegen goedkoop tarief. De grens steken we over in Heer – sur – Meuse.  Na reeds 10 dagen, gans België door is buiten alle verwachtingen. Nog een paar kilometer en we komen aan in Givet Rue Ogen 6 in het Refuge Paroisse Notre Dame. Eindelijk nog eens heerlijk douchen! Ook dringend onze was doen. Na dit ritueel gaan we het stadje in om iets warm te eten, maar of hun sluitingsdag, of jaarlijks verlof of geen goesting. We zijn genoodzaakt om een microgolfmaaltijd te nuttigen. Ook lekker. Morgen dan toch onze eerste rustdag.;) Nu nog het verslag van gisteren afwerken en tot de volgende. Groetjes Patrick en Joan. (Dit is een slim tablet, als ik groetjes begin te typen komt er vanzelf Patrick en Joan.)

Het was een heerlijk weerzien met de eerste compostelastickers langs de JUISTE weg. Vanmorgen langs de jeugdherberg om een stempel en konden met Wi-Fi (code: soleil) het verslag van dag 7 doorsturen. We voelden ons goed dus werd er besloten om naar de Abdij van Leffe te gaan. Daar gaat de rustdag. Vervolgens is de Maas onze reiscompagnon voor deze en volgende dagen, dus vrij gemakkelijk wandelen. Deze rivier met zijn vele sluizen, trage bochten en eilandjes is erg in trek voor watersport. Bootje varen, alleen of in groep, de meeste wuiven ons toe en worden door ons op dezelfde manier begroet. Even later kunnen we het versassen van enkele boten meemaken. Dit gaat vrij vlug, en nog steeds volgens de aloude traditie. Bootjes in sluis, deur achter hun gat dicht, water in de sluis, en als het water gelijk komt, de voordeur open en kan de boottocht verder. Zoals al in de titel is vermeld eindigt deze wandeling in de Abdij van Leffe. Het is een mooi gebouw waar ik later nog de kans krijg om ook binnen enkele foto’s te nemen. Onze slaapplaats is echter een oud klaslokaal, water en toilet is ook aanwezig. Ik krijg een déjà-vue gevoel. Klagen doen we niet, we krijgen een avondmaal en morgen ontbijt om 8u. We zaten aan tafel met Jean (op retraite) en Esther (spaanse pelgrim). Zij gaat van Amsterdam naar Reims. Meer vakantie heeft ze niet. Nu nog het verslag en tot de volgende. Groetjes Patrick en Joan.

Foto: binnenplaats Abdij van Leffe.

Eerst even wat cijfers voor de eerste week. 156, 47 km dit zijn 188569 stappen, 215 foto, s , we betaalden aan overnachtingen 96 € voor 2p.en enkele 10-tallen grammen zalf om onze stramme spieren soepel te houden.
Vanmorgen de stappenteller op nul gezet en de wandeling van 17km aangevat. Wat we toen nog niet wisten, dat we sinds gisteren namiddag reeds +/-5km verkeerd zaten en vanmorgen hebben we dan vrolijk deze (verkeerde route) verder gestapt. Jullie zien in de titel 35, 93km staan d.w.z. dat we een ommetje van bijna 19km gemaakt hebben!!! We hebben de ganse dag moeten stappen om net voor Namen terug op de route aan te komen. Misérie, misérie, man, man, man. De eerste kerk in Groot-Namen hebben de pastoor opgezocht, maar die was ziek, en heeft ons doorgestuurd naar de volgende parochie. Een vriendelijke jongeman heeft met ons meegestapt. Om 18u waren we ter plaatse. Pastoor Gerard was nog in z, n kerk voor de mis, zodat we pas om 19u op onze overnachtingsplaats waren. Enfin we zijn nu in Bomel (net voor het centrum van Namen, en slapen in een oude klas met alle comfort: WC, water, elektriciteit,  tafels en stoelen a volonté. De schade aan onze voeten bleef beperkt tot elk 1 blaar. Morgen waarschijnlijk een rustige dag. Oef. Tot de volgende,  groetjes Patrick en Joan.

Foto:knisperende korenvelden.

Bonjour á tout le monde . Dit zal de taal zijn voor de volgende +/- 70 dagen. We zijn inderdaad in Wallonië aangekomen , in Ramillies. Maar terug naar vanmorgen.  Om 9u op stap, na natuurlijk onze croisants, deze keer met zelfgemaakte krieken confituur en nog zoveel meer. Hartelijk dank aan Francis en Marita  van de Memelhoeve. Eerst een ommetje naar Hoegaarden voor onze stempel. Ook een bezoek gebracht aan de rococokerk St. Gorgonius, speciaal voor de “Palmezel” (zie foto) te bewonderen. Enig in België. Verder hebben we de RAVel2 richting Namen afgewandeld met zeer afwisselende landschappen. Bos en weide, om dan plots een prachtig panorama te aanschouwen.  Hier gaat ge nog van dorp naar dorp, zonder lintbebouwing.  Onze poncho is een kwartiertje nat geworden, voor de rest een gezellig zonnetje. Nu zitten we dus in Ramillies,  zoals eerder gezegd, 17 km voor Namen. Het aantal kilometers die we gedaan laten het niet vermoeden, maar het ging vlotjes. Patrick stapt reeds sinds gisteren pijnvrij!! Bij mij zeurt m,n linker Achillespees,  maar als het zo blijft geen gezeur. Onze overnachtingsplaats is een garage geworden bij mevrouw Jeanne Van Eyck. (geen familie van de gebroers) een van haar twee zonen  Antoine André is burgemeester van Perwez, tevens ook minister van sport in de Brusselse regering. Tot de volgende. Groetjes Patrick en Joan.

foto:palmezel in Hoegaarden.

Ik wil eerst zeggen dat we jullie reacties zeer tof vinden en zeer gewaardeerd worden. En dan nu het verslag. Weer overheerlijke croisants met door Hilde gemaakte vlierbessenconfituur als ontbijt en door Dirk vers geperst appelsiensap. Bedankt Dirk en Hilde. Vandaag zijn we pas om 10.15u aan de wandeling begonnen. Eerst langs de As.Adventure voor nieuwe hoefijzers en een nieuw matje voor Patrick en daarna een simpel stempeltje voor ons verzameling.  Tegen 11u waren we Leive oit om al snel in Heverlee door het domein v.d. Norbertijnen      ( oftewel Witheren oftewel premonstanzers of nog: reguliere kanunniken van Premontre ) en de abdij van ’t park te wandelen.Na de middag kwamen we Francois uit Schoten tegen. Een vertegenwoordiger die met ons een eindje heeft meegelopen met een gezellige babbel, terwijl hij een heerlijk ruikende pijp rookte. Men ziet duidelijk dat we de bebouwing uit zijn, en plaats maakt voor holle wegen, paden door, bos en velden met goudkleurig koren. Op een van deze wandelwegen,  ter hoogte van het St. Kamillusinstituut (een universitair psychatrisch centrum, heeft Patrick een patrijskuiken bevrijd van een groot kleibol rond het kleine pootje. Hrt piepte van jolijt het bietenveld in.Rond 16.30u zijn we in Meldert beland en vonden het tijd om een slaaplaats te zoeken. We werden in het Melderts begroet door twee oudere dames die ons tevens meldde dat even verder wel onderdak te krijgen is. Inderdaad, een oude prachtig gerestaureerde vierkantshoeve met B&B. Een geweldige lokatie en zoooo rustig. Met Francis hebben we bijna twee uur gekletst en heeft ons een rondleiding gegeven op en rond het erf. De vrouw des huizes, Marita heeft dit gedaan in het huis. We hebben een zeer ruime kamer en een royale badkamer. We krijgen nog een broodmaaltijd aangeboden, wat normaal niet voorzien is. Nu ben ik dit verslag aan het schrijven onder begeleiding van een lekker streekbier; een blonde ALPAIDE cuvee v.d. generaal van 8.5% vol. Op jullie gezondheid.  Tot de volgende.

Foto:Stadhuis van Leuven.

Groetjes, Patrick en Joan

Vanmorgen croisants met chocolade, mmm lekker. Om 8.45u stonden we terug aan het kanaal en ook in de regen! Inderdaad onze 1e regendag. Niet hard maar voldoende om nat te worden., dankzij onze poncho viel dat allemaal wel mee. Bijna de volledige afstand hebben we vandaag langs het kanaal gelopen, dit wil zeggen weinig  of geen ontmoetingen. In Leuven aangekomen zijn we direkt naar onze opvang gegaan,  bij Dirk en Hilde. We wisten onmiddellijk dat we aan het juiste adres waren,  ze hadden nml. 2 st-jakobsschelpen buiten aan de raam gezet, heel sympathiek.  Eerst onze dagelijkse hygiëne verzorgen terwijl Dirk onze was heeft gedaan, TOF. In Leuven is er altijd wel een gezellige sfeer met veel Internationale jeugd. Gaan eten in de brouwerij Domus, en op de terugweg voor de studio’s van radio 2 Vl.Brabant het verslag kunnen doorsturen.  Zonder hulplijn nu! Ziezo,  22u. En onder de wol (slaapzak). Tot de volgende.
Patrick en Joan

Foto: kartuizerij in Leuven. Genomen vanuit de zolderraam van de slaapplaats.

8u. wakker,  zeer goed geslapen. We hebben het rustig aan gedaan en zijn dan ook maar om 9.20u beginnen stappen. Langs de monumentale poort (enige overblijfsel van de Abdij) waar de symmetrie boven de werkelijkheid staat. De deuren en ramen van het gebouw links zijn echt, die van het gebouw rechts zijn er op geschilderd.  Langs een oude spoorwegbedding, dat is altijd goed wandelen, komen we stilaan Mechelen binnen. Een ontmoeting met een oude weduwe die naar het graf gaat van haar dochter die op 27 jarige leeftijd is gestorven. Elk huisje z,n kruisje maar het ene weegt al wat zwaarder. Voor we aan de grote markt aankomen waar we onze stempel halen passeren we het stadion van KVM. Mechelen verlaten we langs de Bruul (straat van Monopoly) om zo te belanden aan het kanaal Dijle-Leuven dat we volgen tot Kampenhout. Onderweg gaan we Hans (schoonzoon) op zijn werk nog een goeden dag zeggen. Verder langs het kanaal komen we de pendelboot voor Planckendael tegen, wat later is hier ook een ingang. In Kampenhout beginnen we te zoeken naar een onderkomen voor de nacht. Het eerste huis waar wordt opengedaan is al direkt een voltreffer. Bij tandarts Jan en Reinhilde worden we binnengelaten met vele verontschuldigingen, want het hele huis staat onderdste boven wegens herinrichting. We mogen in de wachtzaal slapen, toch de origineelste plaats tot hiertoe. S’ avonds schuiven we mee aan voor een lekkere pizza. Interessante mensen met dito verhalen. Bedankt Jan en Reinhilde. Tot het volgend verslag.  Patrick en Joan

Ps oplossing:Walter Grootaerts